بهمن ایزدی در گفت‌وگو با مهر افزود: قبل از سال1376، اطلاعات دقیقی در مورد تعداد قله‌های بلندتر از چهارهزار متر رشته کوه دنا وجود نداشت و همین موضوع موجب شد که حتی در کتاب‌های درسی کشور، به اشتباه رشته کوه دنا دارای یک قله 5200متری و در ردیف دوم مکان‌های مرتفع کشور پس از قله دماوند قلمداد شود.
به گفته وی، در سال 1376طرح پژوهش و شناسایی زاگرس مرکزی (رشته کوه دنا)توسط کارشناسان کانون سبز فارس و با حضور ده‌ها نفر کوهنورد مجرب و همچنین متخصصان طبیعت کشور، در ارتفاعات دنا عملی شد و پس از هفت سال تحقیقات در ارتفاعات رشته کوه دنا، 47قله فراتر از چهارهزار متر که مرتفع‌ترین آن، قله چهارهزار و 435متری قاش مستان (بیژن 3) است شناسایی شد. ایزدی اظهار داشت: نتیجه تحقیقات با انتشار نخستین نقشه جامع رشته کوه دنا و نیز ارائه گزارش‌های تحقیقاتی، در اختیار جامعه علمی، ورزشی کشور و آحاد مردم قرار گرفت. وی افزود: براساس دستاوردهای تحقیقاتی در زمینه پیکرشناسی و ژئومرفولوژی طی مطالعات علمی و عملی، شمار قله‌های بلندتر از چهارهزار متر دنا به 51قله افزایش یافت که تمامی چهار قله مذکور در بخش شمال غربی رشته کوه دنا با مشخصات زیر قرار دارند.
وی اظهار داشت: وجود 51قله مرتفع و ده‌ها یخچال، دیواره‌ها و صخره‌های صعب‌العبور، برفچال‌ها، آبشارها، مراتع، جنگل، تنوع زیستی کم نظیر و پوشش گیاهی انبوه و همچنین منابع سرشار آب شیرین در رشته کوه دنا موجب شده تا این منطقه استحفاظی که تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار دارد در سال گذشته توسط سازمان بین‌المللی یونسکو به‌عنوان ذخیره‌گاه بیوسفر انتخاب و معرفی شود.
به اعتقاد ایزدی، با وجود موقعیت با اهمیت این رشته‌کوه که طبعا مدیریت و حفاظت ویژه‌ای را می‌طلبد اما این روزها دنا شرایط سخت و دشواری را به واسطه هجوم دامداران به مناطق امن حیات‌وحش و تعرض مستمر شکارچیان به تنوع زیستی و همچنین تصاحب مراتع و تغییرکاربری اراضی توسط متجاوزان به عرصه‌های طبیعی می‌گذراند.
مدیر انجمن کانون سبز فارس تأکید کرد: گمانه‌زنی زمین‌شناسی و اجرای مقدماتی احداث سه سد در سر شاخه‌های آبخیز این رشته کوه در نواحی شمال شرق (سرشاخه رود ماربر)، جنوب‌غرب (تنگ کهگل) و همچنین در شمال‌غرب (تنگ تخت سلیمان) اتفاقات بدتری هستند که دنا را که از حوضه‌های ارزشمند آبخیز جنوب کشور است نشانه گرفته‌اند. وی یادآور شد: بنابراین با درک وضعیت وخیم دنا، ضروری است تا در اندک فرصت باقی مانده، سیاستگذاران کشور و سازمان متولی، راهکارهای منطقی و پیگیرانه به‌منظور دفع متجاوزان به عرصه‌ها و زیستگاه‌های ارزشمند دنا ارائه کنند.
